aşk şiirleri

AŞKIN UĞRUNA...
Mehtabın batışında gördüm sevdanı
Yeniden doğan güneşin ısıtamadığı aşkını
Gecelerin koyu karanlığına mahkum yılların
Anlatamadığı hüzünleri saklarken kalbin
Ve hala direnirken hayata karşın
Gözlerinde ki ışığı gördüm, gecenin en soğuğunda
Deli divane aşık olmuşum ben, gözüm görmüyor hiçbir şey
Oysa sen benim farkımda bile değilsin
Karanlıkları aşıp gelmek isterdim sana
Ulaşmak ellerine, dokunmak göz yaşlarına
Ve silmek tüm acılarını yüreğinden sonsuza kadar
Karanlıklarını aydınlıklara çevirmek isterdim
Sadece mehtabın güzelliğinde olan sevdanı
Gündüzlerin en güzelinde yaşatmak isterdim
Varsın bensiz olsun tüm bunlar ; yeter ki,
Aşkını karanlıklara gömdüğün dünyandan çıkartabilesin
Hayatın yaşamaya değer olduğu güzel günleri bilesin
Ve senden değerli bir başkasının olmadığını görebilesin, diye:
Tüm varlığımı sana feda ederim






bu şiiri hatırlarsınız hepsi birdede sölendi

Ayrılık Sevdaya Dahil

görinen yıldız değil yir yir delinmişdür felek
gün yüzünün hasretiyle tir-i ahımdan benüm


-1.
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın

-2.

rüzgâr
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
dağınık yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerinde vücudumun
ağır yanık sızıları
bir yerlere yıldırım düşüyorum
ayrılığımızı hissettiğim an
demirler eriyor hırsımdan

-3.


ay ışığına batmış
karabiber ağaçları
gümüş tozu
gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
yaseminler unutulmuş
tedirgin gülümser
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
..........
..........
bu arada orda yarısı vardı devamı burdan...* Hepsi 1 in finalinin bombasıydı

Ayrılıklarda sevadaya dahil (atilla ilhan )

Ayrılık Sevdaya Dahil

Acilmis sarmasik gulleri kokulariyla baygin

En gorkemli saatinde yildiz alacasinin

Gizli bir yilan gibi yuvarlanmis icimde kader

Uzak bir telefonda aglayan yagmurlu genc kadin

Ruzgar uzak karanliklara surmus yildizlari

Mor kivilcimlar geciyor daginik yalnizligimdan

Onu cok ariyorum onu cok ariyorum

Heryerimde vucudumun agir yanik sizilari

Bir yerlere yildirim dusuyorum

Ayriligimizi hisettigim an demirler eriyor hirsimdan

Ay isigina batmis karabiber agaclari gumus tozu

Gecenin irmaginda yuzuyor zambaklar yaseminler unutulmus

Tedirgin gulumser

Cunku ayrilik da sevdaya dahil cunku ayrilanlar hala sevgili

Hic bir ani tek basina yasayamazlar

Her an otekisiyle birlikte hersey onunla ilgili

Telasli karanlikta yumusak yarasalar

Gittikce genisliyen yakilmis ot kokusu

Yildizlar inanilmiyacak bir irilikte

Yansimalar tutmus butun sahili

Cunku ayrilmanin da vahsi bir tadi var

Oyle vahsi bir tad ki dayanilir gibi degil

Cunku ayriliklar da sevdaya dahil

Cunku ayrilanlar hala sevgili

Yanlizlik hizla alcalan bulutlar karanlik bir agirlik

Hava agir toprak agir yaprak agir

Su tozlari yagiyor ustumuze

Ozgurlugumuz yoksa yalnizligimiz midir

Eflatuna calar puslu lacivert bir sis kusatti ormani

Karanlik coktu denize

Yanlizlik cakmak tasi gibi sert elmas gibi keskin

Ne yanina donsen bir yerin kesilir fena kan kaybedersin

Kapini bir calan olmadi mi hele elini bir tutan

Bilekleri bembeyaz kugu boynu parmaklari uzun ve ince

Simsicak bakislari suc ortagi kacamak gulusleri gizlice

Yalnizlarin en buyuk sorunu tek basina ozgurluk ne ise yarayacak

Bir turlu cozemedikleri bu olu bir gezegenin soguk tenhaligina

Benzemesin diye ozgurluk mutlaka paylasilacak suc ortagi bir sevgiliyle

Sanmistik ki ikimiz yeryuzunde ancak birbirimiz icin variz

Ikimiz sanmistik ki tek kisilik bir yalnizliga bile rahatca sigariz

Hic yanilmamisiz her an dusup dusup kristal bir bardak gibi

Tuz parca kirilsak da hala icimizde o yanardag agzi

Hala kipkizil gulumseyen sanki atesten bir tebessum zehir zemberek ASKIMIZ

ö.dğeil bitom